Ik heb bramensiroop gemaakt en bramenlikeur.
Afgelopen woensdag stond ik op en de lucht was zo stralend dat ik naar buiten werd getrokken.
Ik herinnerde me dat ik 2 weken geleden, op weg naar de volkstuin van vrienden O. en R., een geweldig braambos had gezien.
Er rijden geen tot nauwelijks auto’s, want een doodlopend weggetje dat overgaat in een fiets- en wandelpad. De bramen zijn dus niet doorgerookt.
Naast het vooruitzicht van wat ik van de bramen zou gaan maken is het plukken zelf al zo fijn en rustgevend dat alleen dat al reden genoeg is. En verslavend, ongemerkt had ik bijna 2 kg geplukt!
Ik hou niet van de pitjes in bramenjam en ik had in het erg leuke moestuinkookboek van Alma Huisken, Groentje in de moestuin, het volgende recept van bramensiroop gelezen. Ik heb het enigszins aangepast , omdat de hoeveelheden niet kloppen, dacht ik (2,5 dl water i.p.v. 2,5 l!).
Het lijkt me heerlijk door de yoghurt, over vanille-ijs of met wat geslagen room over de teffpannenkoeken die ik in mei postte.
De likeur zal ik over een week of 3 posten, als ik weet of ze te bramen, pardon, pruimen is.
bramensiroop (500 ml)
500g rijpe bramen
enkele onrijpe bramen
2,5 dl water
100g rietsuiker
Spoel een brandschone fles met schroefdop of weckdop om met kokend water en zet zo lang op zijn kop op een schone theedoek.
Kijk tijdens het plukken in elk bramenhartje en gooi ze weg als ze niet mooi zijn, beschimmeld of wormpjes hebben.
Thuis spoel je ze voorzichtig in een vergiet en doe ze daarna met het water en de suiker in een wijde pan met dikke bodem.
Breng aan de kook en zet het vuur laag.
Laat de bramen zonder deksel heel zachtjes 30 minuten pruttelen terwijl je af en toe roert.
1 opmerking:
Lekker, ook wijn aan het maken met bramen, en met vlierbessen..jam jam!!!
Een reactie posten