gebakken snijbonen met knoflook

Snijbonen.
Mijn beide opa’s hadden een moestuin; de een achter het huis en de ander op een landje achter de schuur over een slootje met een plank. Ik heb daar nog wel wat herinneringen aan, hoewel vaag, want beide opa’s werden niet oud, helaas.
Maar snijbonen hadden ze altijd volop, want die kan je zo makkelijk inmaken. Oma V. vooral, zij had een koele inloopkelder en maakte van alles en nog wat in, zodat we in de winter bij oma nog zoute snijbonen met witte bonen (blote billetjes in het gras genaamd) en bietjes aten. Je kunt je afvragen hoe gezond dit was, hoeveel vitaminen er nog in de zeer gare groente zat, want er werd volop zout gebruikt en daarna werden de potten geweckt. Dit betekent dat ze in een grote pan met kokend water werden gepasteuriseerd, oftewel heel lang gekookt.

Vandaag maak ik langzaam gebakken snijbonen, die nog ietwat beet hebben. Het recept is ontleend aan het boek Lekker Hollands, van Yolanda van der Jagt.

Gebakken snijbonen met knoflook (2 pers)

400g snijbonen, gewassen en gerist
4 el olijfolie
2 tenen knoflook, in flinterdunne plakjes
2 el balsamicoazijn of rode wijnazijn
Zout en peper

Snijd de snijbonen in stukjes van 3-4 cm.
Verhit de olie in een grote koekenpan en bak de bonen op redelijk hoog vuur een minuut of 10 terwijl je steeds roert. Ze knapperen in de pan en krijgen bruine blaren.

Dan zet je het vuur laag en terwijl je af en toe omschept smoor je de bonen nog 10 minuten.
Voeg dan de knoflook toe samen met de azijn en breng op smaak met peper en zout.
Laat de bonen nog een minuut of 10 smoren, dan blijven ze beetgaar of wat langer als je ze zachter wilt.

Als de bonen te droog dreigen te worden kun je een klein scheutje water toevoegen.

Proef en breng ze eventueel nog op smaak met peper en zout en dien op.

thai groene curry met pompoen en tofu

De nieuwe oogst pompoenen is gearriveerd bij An-dijvie, heerlijk!
Al is het meteen het startsein van de nazomer, dat is jammer, maar niet tegen te houden.
Nu ik naar buiten kijk zie ik zon en een blauwe hemel terwijl er prachtige witte wolken naar het noordoosten drijven. Vanmorgen nog (afgelopen woensdag) regende ik tot op mijn ondergoed nat in een woeste regenbui, die net zo snel verdween als dat-ie kwam.
Om niet meteen melancholisch te worden en de zomer al te laten gaan, maak ik geen pompoensoep, maar groene curry die ik at in Thailand bij 40 graden, in de schaduw, op het terras van het restaurant van mevrouw Tu op het eiland Kho Phan Gha.

groene curry met pompoen en tofu

4 el neutrale olie of kokosolie
1-2 el groene curry pasta (ik gebruik een pot, maar zal binnenkort een recept plaatsen om het zelf te maken)
2 el galangal of laos, in dunne schijfjes
2 stengels lemongrass, de buitenste bladeren verwijderd en in ringetjes gesneden
5 kaffir lime leaves (bij de toko te koop in de diepvries)
1 flinke hand sweet basil
1 el palmsuiker of goela djawa
2 el tamari
2 el ketjap
1 kwart pompoen, geschild en in blokjes
2 handen sperziebonen, afgehaald en in stukjes
1 kleine aubergine, in blokjes
4 grote snijbietbladeren, grofgehakt of 4 flinke handen spinazie, gewassen
12 babymaïskolven, gehalveerd
250g tofu, in blokjes
500-700ml kokosmelk

Het is een hele lijst met ingrediënten; je kunt denk ik alles verkrijgen bij een goede toko.

Belangrijk bij het maken van dit gerecht is de voorbereiding. Snijd alles van tevoren en zet alles klaar voordat je begint. Proef terwijl je kookt, hoe heet, hoe zoet je het wilt.

Zet een wok op het vuur en laat hem heet worden, niet te!

Doe de olie in de wok en voeg de currypasta, galangal, lemongrass, kaffir blaadjes en de sweet basil toe. Roer goed door en bak enkele minuten.
Voeg dan een flinke scheut kokosmelk toe en mix alles door elkaar.
Voeg dan de goela djawa, tamari, ketjap toe, roer en dan de groenten, tofu en de rest van de kokosmelk, eventueel wat water. Proef!!

Doe een deksel op de wok, zet het vuur laag en kook tot de groentes beetgaar zijn.

Serveer samen met bruine basmatirijst of dikke rijstnoedels of zet de rijst of noedels in een kommetje naast de curry!

rectificatie

Oeps!!
Beter laat dan niet, maar ik kom er net achter dat er een foutje staat in het teffbroodrecept dat ik in juli plaatste.  En als ik zelf ergens een hekel aan heb,  is een recept dat niet klopt. Gelukkig is dit niet desastreus, maar als je nog onervaren bent in het bakken van glutenvrij brood (wat al niet meevalt voor een ervaren kok)weet je misschien niet wat te doen.
In plaats van 175 ml water moet er staan 375 ml. Gelukkig kom je er tijdens het maken wel achter, omdat  je er vanzelf water bij wilt doen om een samenhangend deg te krijgen. Ik hoop dat het geen problemen heeft opgeleverd voor iemand.
(ondertussen heb ik recept aangepast)


Wat me brengt op het volgende: als iemand vragen heeft of opmerkingen over de recepten of  over wat dan ook,
LAAT HET WETEN, PLEASE!!!

(Het kan natuurlijk ook zo zijn dat niemand mijn recepten maakt.)

Ik krijg naturlijk wel allerlei, meestal mondelinge, opmerkingen van vrienden en kennissen, daar ben ik al heel blij mee, ik heb een sitemeter, die me vertelt hoeveel mensen er per dag en per week mijn blog bezoeken en wat ze lezen,  maar nog prettiger zou het voor mij zijn om van mede-coeliaken feedback te krijgen.

Bloggen is namelijk een eenzaam bestaan, want thuis in de keuken en achter de laptop ben ik het toch zelf die alles doet.

Binnenkort verschijnt de nieuwe Glutenvrij, het magazine van de NCV (Nederlandse Coeliakie Vereniging) en daar staat een artikel in over mijn blog en mijzelf. Ik kijk er erg naar uit en hoop dat hierdoor meer mensen mijn blog gaan bezoeken en hopelijk ook gaan reageren.

Wat wel jammer is, voor mijn blog dan, is dat ik op 30 augustus zal worden geopereerd, mijn linkerpols wordt gereconstrueerd, waardoor ik 6 weken gips krijg en koken even een probleem wordt. Ik ben er nog niet uit hoe ik dit ga oplossen, maar ik ga toch proberen om in ieder geval 1 recept per week te plaatsen of een achtergrond artikel over glutenvrij koken en leven.

Ik hou jullie op de hoogte!

gâteau au yaourt

Zin in zoet, dat heb ik af en toe.

En vandaag zeer ernstig.

Wat heb ik in huis, wat kan ik maken, iets wat mijn zoet verlangen tevreden kan stellen en mij niet het gevoel geeft van iets “glutenvrijs” te eten, waar ik mee bedoel, iets wat er lekker uit ziet, maar het toch niet is, omdat het herinneringen aan de pre-coeliakietijd oproept en de smaken en geuren die daarbij hoorden.

Iedereen met coeliakie heeft deze periodes, weer “gewoon” willen zijn, zonder problemen naar een tuinfeestje te kunnen gaan en nemen wat je wilt zonder rekening te houden of er net iemand met zijn broodje boven de caponata stond te kruimelen, zodat het nu voor mij oneetbaar is geworden. Of dat iemand vraagt/zegt dat je er nu toch wel aan gewend zal zijn. Nee, wil ik dan uitschreeuwen, HET WENT NOOIT!!!

En dat is ook zo, het went nooit. Het went in de zin van dat het niet anders is, dat het is zoals het is, dat glutenvrij brood altijd uit elkaar valt en soms naar stopverf smaakt en vol zit met allerlei toevoegingen om het nog enigszins eetbaar of voedzaam te maken. Het went dat mensen weinig begrip voor je hebben en er nauwelijks rekening mee houden dat je een chronische darmziekte hebt die een enorme impact heeft op mijn dagelijks leven, iedere dag weer.

Zo, dat moest er even uit, maar nu een heerlijk recept, zonder gluten, om jezelf en anderen te verwennen.
Ik heb een bewerking gemaakt van een cake die ieder Frans meisje vroeger op school leerde bakken; ik vond het in het erg leuke boekje Rue Tatin, van Susan Herrmann Loomis.
En ik weet zeker, deze blijft op mijn menu!

Gâteau au yaourt (6-8 stuks)

140g rijstmeel (ik gebruik volkorenrijstmeel)
½ tl wijnsteenbakpoeder (5g)
snufje fijn zeezout
2 grote eieren

100g rietsuiker

85 ml volle biologische yoghurt

1 tl vanillezaad
85 g boter, gesmolten en enigszins afgekoeld
60g pure chocolade, liefst bio en 70% cacao

Bekleed een springvorm van 20cm met bakpapier en vet deze in met wat boter.

Verwarm de oven voor op 190˚ C.

Zet een pan op het vuur met een laagje water, breng aan de kook en hang de au-bain-marie schaal (of een ander pannetje) er net boven en smelt daarin de chocola.
Smelt ook de boter en zet beiden even apart zodat ze kunnen afkoelen.

Meng de droge ingrediënten bloem, bakpoeder en zout.

Klop in een beslagkom de eieren met de suiker tot een zeer luchtig bleekgeel mengsel.
Strooi daarin de droge ingrediënten en spatel ze erdoor. Voeg dan de yoghurt en de vanillezaadjes toe en spatel deze erdoor en vervolgens de gesmolten boter.

Giet de helft van het beslag in de springvorm.
Spatel de gesmolten chocolade goed door de rest van het beslag en giet dit ook in de springvorm. Ga met de spatel een paar keer door het beslag, zodat een gemarmerd patroon ontstaat.

Zet de taart in het midden van de voorverwarmde oven en bak de taart ongeveer 35 minuten, tot hij iets gerezen is en er een heel licht indruk achterblijft als je met je vinger op de bovenkant drukt.

Haal de taart uit de oven, haal hem na 15 minuten uit de springvorm en laat nog even verder afkoelen op een taartrooster.

bramensiroop

Ik ben helemaal trots op mezelf!
Ik heb bramensiroop gemaakt en bramenlikeur.

Afgelopen woensdag stond ik op en de lucht was zo stralend dat ik naar buiten werd getrokken.
Ik herinnerde me dat ik 2 weken geleden, op weg naar de volkstuin van vrienden O. en R., een geweldig braambos had gezien.
Er rijden geen tot nauwelijks auto’s, want een doodlopend weggetje dat overgaat in een fiets- en wandelpad. De bramen zijn dus niet doorgerookt.

Naast het vooruitzicht van wat ik van de bramen zou gaan maken is het plukken zelf al zo fijn en rustgevend dat alleen dat al reden genoeg is. En verslavend, ongemerkt had ik bijna 2 kg geplukt!

Ik hou niet van de pitjes in bramenjam en ik had in het erg leuke moestuinkookboek van Alma Huisken, Groentje in de moestuin, het volgende recept van bramensiroop gelezen. Ik heb het enigszins aangepast , omdat de hoeveelheden niet kloppen, dacht ik (2,5 dl water i.p.v. 2,5 l!).

Het lijkt me heerlijk door de yoghurt, over vanille-ijs of met wat geslagen room over de teffpannenkoeken die ik in mei postte.

De likeur zal ik over een week of 3 posten, als ik weet of ze te bramen, pardon, pruimen is.

bramensiroop (500 ml)

500g rijpe bramen
enkele onrijpe bramen
2,5 dl water
100g rietsuiker

Spoel een brandschone fles met schroefdop of weckdop om met kokend water en zet zo lang op zijn kop op een schone theedoek.

Kijk tijdens het plukken in elk bramenhartje en gooi ze weg als ze niet mooi zijn, beschimmeld of wormpjes hebben.

Thuis spoel je ze voorzichtig in een vergiet en doe ze daarna met het water en de suiker in een wijde pan met dikke bodem.

Breng aan de kook en zet het vuur laag.

Laat de bramen zonder deksel heel zachtjes 30 minuten pruttelen terwijl je af en toe roert.

Bekleed een zeef met een stuk kaasdoek dat je hebt natgemaakt. Zet de zeef op een grote kom en stort het warme bramenmengsel erin. Wrijf met een flinke lepel net zo lang tot je zoveel mogelijk siroop hebt. Eventueel knijp je het doek met je (schone) handen nog eens extra uit.

Giet de siroop in de fles en sluit hem direct. Laat afkoelen en bewaar de siroop koud en donker, dan is hij zeker enige maanden houdbaar.

tomatensoep

De lekkerste tomatensoep maak je zelf.

Het is nu de tijd voor echt rijpe tomaten; er is heel veel keus dus beperk je niet tot de standaard tomaat van AH, maar ga naar de markt, de natuurvoedingswinkel of fiets naar het platteland en koop ze daar.

De smaak van een tomaat kan verschillen, maar het allerbelangrijkste voor de smaak van een tomaat is de rijpheid, niet de looks.

Dus koop rijpe tomaten en maak deze pure, simpele en oh zo lekkere soep!

tomatensoep (ongeveer 2l)

1 ½ kg rijpe tomaten

2 el olijfolie

1 ui, gesnipperd
1 teen knoflook, fijngehakt
zout en versgemalen peper
bundeltje verse kruiden uit de tuin, zoals selderij, peterselie, oregano, tijm en laurier
½ l water

Zet een grote, ruime pan op met 10 cm water en breng dit aan de kook.
Ondertussen kruis je de achterkant van de tomaten in met een scherp mes.

(zoals je ziet zijn deze tomaten niet "perfect" gevormd en verschillend van grootte)

Doe alle tomaten tegelijk in het kokende water en laat 1 minuut staan.

Giet ze af of beter nog schep ze eruit (het water kun je gebruiken voor de soep).

Giet dan 2 el olijfolie in een soeppan en fruit heel zachtjes de ui en knoflook een minuut of 5. Roer af en toe.

Ondertussen haal je de velletjes van de tomaten en snijd je elke tomaat in 8 stukken. Ik snijd ook nog de harde steelaanzet uit de tomaat!

Doe de tomaatstukken bij het ui-knoflookmengsel en roer goed door.

Breng aan de kook en giet een halve liter water (uit de blancheerpan!) en de kruiden erbij, ½ tl zout en flink wat versgemalen zwarte peper.

Zet het vuur laag, doe een deksel op de pan en kook alles zachtjes 30 minuten.

Verwijder dan de kruiden en pureer de soep, proef en voeg eventueel nog wat zout en peper toe.

courgette-kikkererwtburgers

Na een kleine onderbreking in Barcelona is het weer tijd om zelf te koken.
Het valt niet altijd mee om in een ander stad glutenvrij te eten, maar Barcelona is een uitzondering. Ik denk dat ik bij Conesa het lekkerste glutenvrije broodje ooit heb gegeten, een bocadillo primavera sin gluten!

Ook kun je overal tapas bestellen zonder gluten; het kost even wat moeite om uit te leggen wat coeliakie is, maar dan kun je rustig eten, want al snel wordt begrepen dat als je natural eet, salade of iets a la plancha en zonder brood er genoeg op de kaart staat. Het vergt wel wat kennis van het Spaans.
Je kunt ook je eigen brood meebrengen of ’s morgens, als de puber aan een croissantje zit, een bekertje yoghurt eten met meegebrachte glutenvrije muesli.
Op de site van de Spaanse coeliakievereniging is van alles te vinden.

Onderweg is lastiger. In het vliegtuig krijg je een broodje en een koekje, op korte trips zoals deze is geen glutenvrije voorkeur uit te spreken.
Ik neem meestal zelf iets lekkers mee, salade en een broodje of fruit en yoghurt. Op de vliegvelden zelf is het toch voornamelijk fastfood, pizza, broodjes e.d. daar ben ik sowieso niet zo dol op, al kan ik mijn puberzoon daar wel blij mee maken, want thuis eten we (bijna) altijd lekker en gezond.

Ik eet ook weleens patat of pizza, maar maak het dan lekker zelf. Een broodje met een burger bijvoorbeeld, samen met een salade een verantwoorde maaltijd.

Courgette-kikkererwtburgers (4 pers)

1 ui, gesnipperd
1 teen knoflook, fijngehakt
225 g geraspte wortel
225 g geraspte courgette
peper en zout
1 blikje kikkererwten (400g), uitgelekt en gepureerd
1 ei
3 el peterselie, fijngehakt
1 el currypasta
2 el pindakaas of tahin
sesamzaad, naar keus

Fruit in een ruime koekenpan de ui en knoflook zachtjes tot ze kleuren.
Voeg wortel en courgette toe breng op smaak met zout en versgemalen peper en bak een minuut of 6 mee, in ieder geval tot al het vocht is verdampt.

Laat even afkoelen, doe het mengsel dan in een grote kom en voeg de rest van de ingrediënten (behalve het sesamzaad) toe. Kneed alles snel door elkaar (het is vrij plakkerig!!) en maak er burgers van die je op een bord legt. Zet het bord enkele uren in de koelkast, de burgers stijven dan enigszins op.

Je kunt ze nu bakken in ruim olijfolie in een koekenpan met antiaanbaklaag of je bestrooit ze aan beide kanten met sesamzaad voordat je ze bakt.
Bak de burgers ongeveer 5-6 minuten per kant op niet te hoog vuur.

Ze zijn al lekker zonder broodje, maar op een broodje met wat sla, tomaat, rode ui en wat salsa helemaal superlekker.